Immunohistochemical Markers in Renal Tumors and Findings in Non-Tumoral Renal Parenchyma

Sait ŞEN; Banu SARSIK; Adnan ŞİMŞİR

doi:10.5146/tjpath.2010.01008

Amaç: Renal epitelyal hücreler belirli patolojik ve fizyolojik farklılıklar içerir. Bu hücrelerden köken alan renal epitelyal neoplazmlar çakışan morfolojik özellikler gösterebilir ve ayırıcı tanı yardımcı yöntemlerin kullanımını gerektirir. Bu çalışmanın amacı, üropatolojide kullanılan geniş bir belirleyici grubunun renal epitel hücrelerinde ekspresyon paternlerini araştırarak tümörlerin ayırıcı tanısındaki yararını belirlemektir.

Gereç ve Yöntem: Normal renal kortikal parenkim ve renal pelvis, immünohistokimyasal olarak sitokeratin alt tipleri (SK7, SK19 ve SK34βE12), vimentin, RCCMa, CD10, CD117, AMACR, WT-1, EMA ve p63 ile boyandı. İmmünohistokimyasal ekspresyon özellikleri 10 olguda araştırıldı.

Bulgular: Bazı çakışmalar olmakla birlikte epitel hücre alt tipleri belirli sitokeratin ve CD ekspresyon profili gösterdi. Proksimal tübüler hücrelerde CD10, RCCMa, AMACR ekspresyonu izlendi. Distal tübüler hücreler ve toplayıcı duktuslar ise SK7, SK19 ve EMA; ürotelyal hücreler ise SK7, SK19, SK34βE12, ve p63 ekspresyonu gösterdi. CD117 ve vimentin tübülleri döşeyen bazı hücrelerde fokal olarak boyandı. Endotel hücreleri ve viseral epitel hücreleri WT-1 ile glomerüler epitelyal hücreler CD10 ile boyandı. Parietal hücrelerde ise AMACR, SK7, SK19 ve RCCMa ile fokal ve kesintili boyanma izlendi.

Sonuç: Sonuç olarak sitokeratinler, CD'ler ile diğer belirleyicilerin yer aldığı panel, epitel ve ürotelyal hücrelerin ayrımında yardımcıdır. Bu belirleyicilerin ekspresyon paternleri epitelyal tümörlerin ayırıcı tanısında yardımcı olabilir.