Gereç ve Yöntem: Genomda tanımlı kısa tekrar bölgelerinden (STR) CSF1PO, TH01, TPOX, D3S1358, D5S818, D7S820, D8S1179, D13S317, D16S539 ve Penta E'yi içeren biyoinformatik ayrım gücü yüksek ve uygulanabilirliği kolay bir kombinasyon seçilmiştir. Olası tanı materyali karışıklığı, iki farklı kişiye ait 3 doku örneği üzerinden model 1, model 2 ve model 3 olarak 3 farklı durumda kurgulanmıştır. Seçilen dokulardan A (tükürük bezi) ve B (çizgili kas) kodlu olanlar aynı kişiye, C (uterus duvarı) kodlu olan ise farklı bir kişiye aittir. Modellerden ilkinde karışıklık yoktur (M1: A/B). İkincisinde 2 tanı materyali arasında karışıklık vardır (M2: B/C). Sonuncuda ise 2 kişiye ait 3 tanı materyali arasında karışıklık vardır (M3: A/B/C). Örneklerden DNA ekstraksiyonu yapılmış ve her bir STR için özel primerlerle hedeflerin ayrı ayrı PCR amplifikasyonu yapılmıştır. Amplikonlar kimyasal denatürasyondan sonra, DNA tek zincirinin konformasyon farklılığına (SSCP) dayalı ayrım için poliakrilamid jel matrikste elektroforeze tabi tutulmuştur. Bu matrikste her STR için oluşan özgün konformasyon paternlerinin ‘aynı/farklı olma' prensipine göre, M1, M2 ve M3 modellerindeki tanı materyalinin aidiyeti irdelenmiştir.

Bulgular: M1, M2 ve M3 modellerinin her birinde 10 ayrı STR SSCP paterni değerlendirilerek, tükürük bezi, çizgili kas ve uterus duvarı örnekleri tek tek ayırt edilebilmiştir.