|
2011, Volume 27, Number 3, Page(s) 235-245 |
|
DOI: 10.5146/tjpath.2011.01081 |
Türkiye'de Patoloji Laboratuvarlarında Verimlilik Değerlendirmesi |
Kutsal YÖRÜKOĞLU1, Sarp ÜNER2, Fevzi HARORLU3, Alp USUBÜTÜN4 |
1Department of Pathology, Dokuz Eylül University, Faculty of Medicine, İZMİR, TURKEY 2Department of Public Health Hacettepe University, Faculty of Medicine, ANKARA, TURKEY 3Department of Pathology, Bursa Ali Osman Sönmez Oncology Hospital, BURSA, TURKEY 4Department of Pathology, Hacettepe University, Faculty of Medicine, ANKARA, TURKEY |
KEY WORDS :
Patoloji, Laboratuvar, İş verimliliği, Otomasyon, Anket |
Amaç: Patoloji laboratuvarlarının, kullanılan cihazların ve otomasyonun
verimlilik kriterleri sınırlı sayıda çalışmalarda belirlenmiştir.
Bu çalışmalar, genellikle Amerika Birleşik Devletleri kaynaklıdır.
Ülkemizde ki durumun belirlenmesi ve kriterlerin ülkemiz koşullarına
uyumunun sağlanması için bir anket hazırlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Anket, patoloji laboratuvarı olan tüm hastanelere
gönderilmiş, 302 hastaneden geri dönüş olmuştur. Ankette, patoloji
laboratuvarlarının verimlilikleri, çalışan personelin iş yükleri,
uygulanan yöntemler, kullanılan cihazlar, fiziksel koşullarına yönelik
sorular yöneltilmiştir. İş verimliliği, yıllık blok sayısının, yıllık çalışma
saatinin teknisyen sayısı ile çarpımına bölünerek elde edilmiştir.
Hastaneler, eğitim veren, vermeyen ve özel olmak üzere 3 gruba, tüm
laboratuvarlar ayrıca materyal sayılarına göre 4 gruba ayrılmıştır.
Veriler SPSS 16,0 istatistik paket programı aracılığıyla girilmiş,
analizlerde dağılım ölçütleri, ortalamalar arası farkın önemlilik
testleri kullanılmıştır.
Bulgular: Yıllık biyopsi sayısı eğitim veren birimlerde belirgin
olarak yüksektir ama genelde tüm birimlerde yıllık biyopsi sayısının
verimlilik sınırı altında olduğu gözlenmektedir. Cihaz donanımı
ve otomasyon, yıllık biyopsi sayısı ile ilişkilidir. Ancak, sınırlı
kapasiteli laboratuvarlarda gereksiz otomasyon olduğu dikkati
çekmektedir. Histokimya ve özellikle immünohistokimyasal boyama
sayısının yüksek olduğu izlenmektedir. Sitolojik yöntemlerden
sıvı bazlı teknikler, özel hastanelerde belirgin olarak daha fazla
kullanılmaktadır. Arşivleme süreleri konusunda da bir standartın
olmadığı saptanmaktadır. Özellikle hizmet hastanelerinde ciddi
çalışma alanı sıkıntısı olduğu anlaşılmaktadır. İş verimliliğinin ise
eğitim veren birimlerde sınırda, diğer birimlerde ise düşük olduğu
gözlenmektedir.
Sonuç: Ülkemizdeki tüm patoloji laboratuvarlarının, kendi
verimliliklerini değerlendirmeleri ve iyileştirmeye gitmeleri
gerekmektedir. Daha iyi fiziki koşulların sağlanması için idari
birimlerin desteği sağlanmalıdır. Patolojiye özel arşivleme sürelerinin
resmiyete dökülmesi, ileride doğabilecek meslek hatası yargılamaları
için çok önem göstermektedir.
|
|
|
|