Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 98'i (%68,5) anevrizmal kemik kisti; 17'si (%11,9) soliter kemik kisti; 12'si (%8,4) “mikst” anevrizmal kemik kisti-soliter kemik kisti histolojisi gösteren; 10'u (%7) psödokist, 3'ü (%2,1) intraosseöz ganglion, 2'si (%1,4) kist hidatik, 1'i (%0,7) epidermoid kisti tanısı almış; toplam 143 olgu geriye dönük olarak değerlendirilmiş, klinikopatolojik veriler nonparametrik testlerle karşılaştırılmış, bulgular histopatolojik tanı güçlükleri açısından tartışılmıştır.

Bulgular: Anevrizmal kemik kisti, soliter kemik kisti ve mikst kistler ilk iki dekatta; diğerleri dördüncü dekaddan sonra görülmektedir. Anevrizmal kemik kisti, intraosseöz ganglion ve psödokistler kadınlarda; soliter kemik kisti ve mikst kistler ise erkeklerde daha sık görülmektedir (Kadın/erkek oranı sırasıyla 1,22; 2 ve 1,5'a karşı 0,7 ve 0,5'dir) Anevrizmal kemik kisti, soliter kemik kisti ve mikst kist; femur başta olmak üzere en sık uzun kemikleri tutarken (sırasıyla %24,5, %47, %33,4;epidermoid kist, kist hidatik ve psödokistler tüm olgularda vertebra, pelvis, mandibula gibi yassı kemikleri seçmektedir (p=0,001, ki-kare). Biyopsi tekrarı yapılan 19 olgunun (%13,3); %84,2'si anevrizmal kemik kisti (5 konvansiyonel, 9 solid, 1 sekonder, 1 subperiosteal); 3'ü (%15,8) ”mikst kist” dir (p=0,02, ki-kare). Bu olguların bir kısmının pelvis (n=3), femur (n=3), maksillada (n=2) zor ulaşılan alanlarda yerleştiği dikkati çekmiştir.