Gereç ve Yöntem: 2000-2008 yılları arası iğne biyopsisi olan olgular yeniden değerlendirildi ve histopatolojik özelliklerine göre 9 grupta sınıflandı. Grup 1-Berrak hücreli lezyonlar; Grup 2-Eozinofilik granüler hücreli lezyonlar; Grup 3-Tübülopapiller lezyonlar; Grup 4-İğsi hücreli lezyonlar; Grup 5-İnfiltratif tümörler; Grup 6-Küçük mavi hücreli tümörler; Grup 7-Kistik kezyonlar, Grup 8-Nekrotik ve fibrohistiyositik lezyonlar, Grup 9-Yetersiz materyaller. Her bir kategoride farklı immünhistokimyasal boyama paneli uygulandı.

Bulgular: Bu çalışmada 47 olgunun, 52 iğne biyopsisi yeniden değerlendirildi. Olguların 46'sında (%88) yeterli materyal sağlandı. En sık böbrek hücreli karsinom (%49) saptanırken bunu metastatik tümörler (%15), lenfoma (%9) ve ürotelyal karsinom (%4) takip etti. Benign tümörler 3 olguda saptandı (%6). Biyopsilerin %19'unda tanı konulamadı. Olguların çoğunda ayırıcı tanı için immünhistokimya panelleri uygulandı. Tanı koyma açısından en sorunlu grup 2 ve 5 olup, sıklıkla immünhistokimya incelemelerine ve klinik korelasyona ihtiyaç duyuldu.